Εκείνη την εποχή, τις δεκαετίες του 1940 και 1950, ένας μαύρος σολίστας του κοντραμπάσου, δεν θα μπορούσε ποτέ να έχει καλή τύχη στις ορχήστρες κλασικής μουσικής. Αποτελούνταν από λευκούς μουσικούς, και απευθύνονταν σε ένα βαθύτατα συντηρητικό, ρατσιστικό, μεγαλοαστικό κοινό. Ο Charles Mingus το κατάλαβε νωρίς. Παράτησε το δοξάρι του κοντραμπάσου και αναμίχθηκε σε jazz μπάντες. Το κοντραμπάσο στη jazz, έχει ένα διακριτικό, συνοδευτικό, μπάσο ρόλο. Σπονδυλώνει τη μουσική σύνθεση, χωρίς ποτέ να βγαίνει μπροστά, αφήνοντας όλη την αίγλη στα σαξόφωνα, στις τρομπέτες, ακόμα και στην ταπεινή φυσαρμόνικα. Αλλά όπως εύστοχα είπε κάποιος, στην πραγματικότητα, όργανο του Charles Mingus ήταν η ορχήστρα. Με τις στιβαρές, καινοτόμες συνθέσεις του άλλαξε την jazz, χωρίζοντάς την σε μια εποχή πριν και μετά απ' αυτόν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου