Η αόρατη χειρονομία που πήρε και έστησε τη γλάστρα εκεί με τόσες προσδοκίες, στο βάθρο ενός ένδοξου παρελθόντος που μαντεύουμε τα ίχνη του, ως σημάδι μιας καλής οικογενειακής ζωής που διακόπηκε απότομα ή μετακόμισε γυρνώντας την πλάτη, κάνει τώρα να φαίνεται ακόμη πιο θλιβερή η εγκατάλειψη, όπου όλα γύρω από αυτό το κέντρο έχουν παραδοθεί.
Καθώς όμως η γλάστρα αντιστέκεται τόσο καλά στη φθορά της, καταφέρνει ακόμη να κερδίζει, να τραβάει επάνω της βιαστικά βλέμματα περαστικών.
