η πρέζα των φτωχών

Πόσες γενιές, από την εποχή που συστάθηκε το νεοελληνικό κράτος μέχρι σήμερα, έζησαν και ματαιώθηκαν στην εξαθλίωση και τον φόβο - συνθήκες ύπαρξης που διαιωνίζονταν μέσω των παιδιών τους. Το μόνο που έδινε ένα κάποιο νόημα σε αυτές τις ακυρωμένες ζωές, υπήρξε ένας πατριδοκάπηλος πατριωτισμός - ας τον ονομάσουμε "πατριωτισμό των φτωχών" ή “πρέζα των φτωχών”. Καλλιεργούνταν (από μηχανισμούς -άλλοτε περισσότερο και άλλοτε λιγότερο διαφανείς), και προσφερόταν απλόχερα και σε μεγάλες δόσεις - να έχουν κάτι στη ζωή να πορεύονται, να είναι σε ετοιμότητα "δια παν ενδεχόμενον". Όσο για τα υπόλοιπα, τις άθλιες συνθήκες ζωής, καλλιεργούνταν παράλληλα και ένα σύμπλεγμα κατωτερότητας: αποκλειστικά υπεύθυνοι για την κατάστασή τους ήταν οι ίδιοι - εξατομικευμένα: έλλειψη ικανοτήτων, έλλειψη επιχειρηματικού πνεύματος, διανοητική κατωτερότητα, χαμηλό μορφωτικό επίπεδο, τεμπελιά, ανικανότητα εκμετάλλευσης των ευκαιριών που παρουσιάζονται, αγελαίοι άνθρωποι, άνθρωποι του όχλου, loser, ...