Πόσες διακοπές της
κανονικότητας στην ιστορία του τόπου,
πόσοι διχασμοί, χυμένο αίμα, πόσα πισωγυρίσματα.
Γιατί, πότε αφέθηκε να λειτουργήσει
ανεμπόδιστα η Πολιτική σ’ αυτόν τον
τόπο; Το “πολιτειακό ζήτημα”
μας ταλαιπωρούσε ως χώρα σταθερά επί
τόσες γενιές· από την εποχή του Γεωργίου
Σκληρού (που διέγνωσε αυτή την παθογένεια του νεοσύστατου τότε κράτους), το πολιτειακό ζήτημα βρισκόταν συνεχώς μπροστά μας· αναμοχλευόταν, ανακινούνταν διαρκώς σαν κόκκινο
πανί να έχουμε να το κυνηγάμε ως λαός. Και όταν ησύχασε κάπως το
πολιτειακό, και η πολιτική θα περίμενε
κανείς ότι θα μπορούσε -επιτέλους- να
λειτουργήσει χωρίς εμπόδια, να κάνουμε
κι εμείς καμιά φορά -έστω κι ετεροχρονισμένα-
την αστική μας επανάσταση, οι αντιδραστικές
δυνάμεις που μονοπωλιακά νέμονταν την
εξουσία δημιουργούσαν συνθήκες
φαυλοκρατίας και κοινωνικού αδιεξόδου.
Κάθε φορά που επιχειρούνταν κάποια
κοινωνική αλλαγή προς όφελος των μη
προνομιούχων, ή όταν οι κοινωνικές διεκδικήσεις γνώριζαν κάποια ιδιαίτερη ένταση, οι ίδιες πάντοτε δυνάμεις αποσταθεροποίησης άναβαν
τις μηχανές για τη δημιουργία συνθηκών
πολιτειακής εκτροπής. Από τη μια εκτροπή
στην επόμενη η σύγχρονη ιστορία μας.
Και μέσα σ’ αυτό το κύκλωμα: πολιτειακή
εκτροπή – φαυλοκρατία (τώρα το λέμε πολιτική διαφθορά), σταθερά μονίμως απούσα η πολιτική με π κεφαλαίο. Και το κτήνος
ανάμεσά μας διαρκώς να κοιμάται και να
ξυπνάει, και να τρέφεται από το θυμικό
ενός διαρκώς παραπλανημένου, αποπλανημένου
από τους σκοταδιστές “λαού” (τα
εισαγωγικά απαραίτητα).
Αναρωτιέται κανείς:
Είχαμε τα μετεπαναστατικά
χρόνια που μας άρμοζαν -έπειτα από τόσες
θυσίες;
Γνώρισε ουσιαστική
απελευθέρωση (κοινωνικά και
πολιτικά) η Ελλάδα μετά τον πόλεμο;
Είχαμε την μεταπολίτευση
που μας άξιζε;
Και τώρα; πεθαίνουμε
ως χώρα; Ένας λαός πολιτικά ανώριμων
νάνων που κάποιοι μας διατηρούν τεχνητά
στη ζωή, να τρέχουμε πάντα πίσω από
γραφικούς αλλά και επικίνδυνους σκοταδιστές, πίσω από καπηλείες λέξεων και συναισθημάτων, γιατί φοβόμαστε
τη ζωή και μισούμε αυτό που είμαστε;
Σκηνή από την ταινία "Το βλέμμα του Οδυσσέα", του Θόδωρου Αγγελόπουλου
